Małe co nieco - czyli o miodzie

  Od dzisiaj, obok postów analizujących skład będą się pojawiać posty bardziej ogólne, traktujące o całym segmencie produktów. Na pierwszy ogień postanowiłem przyjrzeć się miodom, które od dawien dawna są przysmakiem i z racji tego sprzyjają zażyłości między ludźmi i pszczołami. Obecnie półki sklepowe nieraz uginają się od słoików z miodami, różniącymi się konsystencją, kolorem, przejrzystością i co niestety najważniejsze - ceną. Wiadomo, że cena jest często wyznacznikiem jakości jakiegoś produktu (nie zawsze, co udowodniłem nawet na blogu), a rozstrzał cen miodów jest olbrzymi. Nawet do ponad 300 zł za 500g miodu manuka prosto z Nowej Zelandii. Generalnie miody dzielą się na dwa rodzaje: naturalne i sztuczne.

   Miody naturalne wytwarzane są głównie przez pszczoły, ale również osy (ten może być niebezpieczny, gdyż osy mogą pobierać nektar z roślin trujących dla człowieka). Ze względu na surowiec z jakiego powstał miód, wyróżnia się miody nektarowe (kwiatowe), spadziowe i mieszane, a kolory które mogą przybrać to: od jasnożółtego (prawie białego) do ciemnobrązowego. Nie będę się rozpisywał na temat każdego z surowców, dane takie umieszczę w specjalnej tabeli pod artykułem. Miód jest cennym produktem odżywczym, szczególnie dla osób wykonujących pracę fizyczną lub umysłową oraz jest składnikiem diety sportowców. Cukry proste zawarte w miodzie, pomagają w detoksykacji organizmu, acetyloholina poprawia krążenie krwi i obniża ciśnienie, cholina natomiast działa ochronnie na wątrobę i zwiększa wydzielanie żółci. Ponadto miód wykazuje działanie antybakteryjne i przeciwzapalne. Miód wpływa bardzo dobrze na rozwój dzieci, wspomaga rozwój umysłowy i fizyczny. Jednak nie należy podawać miodu dzieciom poniżej 1 roku życia, gdyż może to doprowadzić do zachorowania na botulizm dziecięcy w skutek namnażania się bakterii Clostridium botulinum. Należy też pamiętać, że słodzenie miodem naturalnym gorącej herbaty, pozbawi go właściwości prozdrowotnych.

   Miody sztuczne można uzyskać na dwa sposoby. Pierwszy - to obróbka termiczna cukrów złożonych i uzyskanie cukrów prostych, a następnie dodanie do nich  barwników, aromatów i esencji smakowych. Drugim sposobem jest obróbka pszczela syropu będącego mieszaniną cukru i wody. Po przerobieniu takiej mieszaniny przez pszczoły uzyskuje się miód, a dodatki do syropu np. zioła, soki owocowe powodują uzyskiwanie nowych smaków. Dodawanie do syropu niebieskiego atramentu spowoduje natomiast uzyskanie niebieskiego miodu. Niestety miód sztuczny nie zawiera unikalnych składników miodu naturalnego więc nie posiada właściwości prozdrowotnych.

   Każdy miód naturalny po pewnym czasie ulega krystalizacji i jest to normalne zjawisko. Niestety obecnie nie można się sugerować krystalizacją jako wyznacznikiem naturalności miodu. Spowodowane jest to używaniem przez pszczelarzy obróbki mechanicznej miodu, która nie zmienia składu chemicznego ale ogranicza i spowalnia proces krystalizacji.

   Na słoikach z miodami musimy mieć informację o kraju pochodzenia lub następujące zapisy jeżeli miód pochodzi z więcej niż jednego kraju:

 - mieszanka miodów pochodzących z państw członkowskich UE

 - mieszanka miodów niepochodzących z państw członkowskich UE

 - mieszanka miodów pochodzących z państw członkowskich UE i spoza UE.

Niestety zapis o miodach niepochodzących z UE jest furtką dla producentów do wprowadzania na rynek taniego miodu chińskiego bez stosownej informacji dla konsumentów.

   Miód należy trzymać w chłodnym miejscu i nie narażać na działanie promieni słonecznych i wilgoci. Nie należy go trzymać blisko intensywnie pachnącej żywności gdyż łatwo wchłania zapachy.

   Na pewno warto zwrócić uwagę na miód naturalny jako produkt korzystny dla naszego organizmu. Niestety juz w tym momencie pojawiają się dylematy: czy warto wydać tyle pieniędzy oraz czy wydając je kupimy produkt pełnowartościowy a nie oszukany. Moim zdaniem jeżeli mamy możliwość pozyskania miodu z pewnego źródła np. od znajomego pszczelarza nie ma się nad czym zastanawiać tylko kupować. Uważam, że lepiej zjeść drożej ale lepiej dla zdrowia i szkoda tykać sztucznych miodów. Dla ciekawskich jest kilka testów, by sprawdzić jakość miodu:

   - miód wlany do szklanki z wodą, w żadnym wypadku nie powinien mieszać się z nią tylko wolno opadać i układać na dnie szklanki

   - używając ołówka kopiowego rozprowadzamy na dłoni kroplę miodu. Jeżeli kropla się zabarwi miód jest fałszowany

   - miód lany z łyżeczki na talerz powinien układać się spiralnie i tworzyć stożkowaty kształt. Jeżeli miód tworzy wgłębienie zamiast stożka jest fałszowany wodą.

Na chwile obecną to tyle z rzeczy które nasuwają mi się przy okazji miodów. W najbliższym czasie postaram się dodać dokument od pobrania, charakteryzujący najpopularniejsze gatunki miodów.